KIND VAN DE NIEUWE TIJD (DEEL 2)

Kind van de Nieuwe Tijd

Deel 2: Van herkenning naar erkenning

"Het vroegtijdig (h)erkennen van hooggevoeligheid in de kindertijd is van groot belang om disbalans op latere leeftijd te voorkomen.

Naast dat Annemarie van der Grift werkzaam in de reguliere zorg is, houdt ze zich bezig met bewustwording, energetisch werk en healing. Vanuit haar levensmissie 'mensen helpen helen' is dit (duo)boek tot stand gekomen. Waar in het eerste boek de weg naar herkenning centraal staat, zo komt in dit boek de erkenning aan bod.

Haar persoonlijke verhaal wordt aangevuld met theorie, voorbeelden uit de praktijk, oefeningen, handvatten, inzichten en tips. Dit (duo)boek kan als leidraad dienen bij het leren omgaan met hooggevoeligheid in de Nieuwe Tijd. Het kan zowel ouders als mensen zonder kinderen ondersteuning bieden. Tevens geschikt voor opvoeders, verzorgers, leerkrachten en hulpverleners"

Waar in het eerste boek de weg naar herkenning centraal staat, zo komt in dit boek de erkenning aan bod

De geboorte van een nieuwetijdskind leidt meestal tot een proces van bewustwording bij en transformatie van de ouder(s). Iets wat ook ik heb ervaren. De komst van elk kind binnen ons gezin bracht een verandering teweeg maar de impact van mijn oudste zoon was verreweg het grootst.

Toen hij een peuter was, zat ik dagelijks op een baby- en kinderforum. Op een dag las ik een bericht van een moeder over haar hooggevoelige dochter. Ze liet weten met haar handen in het haar te zitten omdat haar dochter veel huilde en 'bijzonder' gedrag vertoonde. Haar verhaal was voor mij één en al herkenning. Gezien de reacties die onder het bericht stonden, was ik de enige die dit zo ervoer. ]

Het onderwerp 'hooggevoeligheid' leek taboe. Er werd iets in mij getriggerd waarop ik besloot hierover te schrijven. Ik schreef blogs over de dingen waar wij in het dagelijks leven met mijn zoon tegenaan liepen.
In zeer korte tijd groeide mijn account en had ik vele volgers. Na een paar jaar actief schrijven, ontgroeide ik het forum. Dit omdat onze kinderen ouder werden en een vierde kindje wilden mijn man en ik niet.

In diezelfde periode kreeg ik van een volger de vraag of ik een autobiografisch boek wilde schrijven. Bij navraag op het forum, bleek de behoefte aan persoonlijke ervaringen groot. Een boek leek mij een goed idee en een logische volgende stap, echter duurde het nog jaren voordat ik daadwerkelijk met schrijven begon.

"Het vroegtijdig (h)erkennen van hooggevoeligheid in de kindertijd is van groot belang om disbalans op latere leeftijd te voorkomen.

Nadat haar moeder plotseling overlijdt, krijgt het leven van Annemarie een wending. Ze merkt dat haar bewust-zijn zich verruimt en ze ervaart een spiritueel ontwaken. Met vallen en opstaan leert ze met de eigenschappen van Chris omgaan en komt ze tevens dichter bij haarzelf. Annemarie ervaart dat haar zoon met een reden in haar leven is gekomen.

Hij blijkt een kind van de Nieuwe Tijd."

DEEL 1 ► https://obeliskboeken.nl/product/kind-van-de-nieuwe-tijd-deel1

DEEL 2 ► https://obeliskboeken.nl/product/kind-van-de-nieuwe-tijd-deel2

Iemand schreef als reactie hierop het volgende:

Onze zoon heeft een tijdje op speciaal onderwijs gezeten omdat hij agressief was. Hij wou gewoon meer dan hij kon doen. Vanaf zijn 3e jaar hij was op de peuterspeelzaal totaal niet op zijn plek. Op zijn 4e jaar al onderzoeken gehad. Op zijn 5e met de bus naar Hilversum mijn brak. Dat kleine jochie in die bus. Later ging hij met de taxi. Maar oh, wat heeft die school hem goed gedaan. Iedere week kringgesprekken. Er werd echt goed naar je gekeken. In groep 7 moest hij weer terug naar zijn oude school. Hij was te "goed" voor het lesmateriaal. Had alles doorlopen. Op de middelbare school flink gepest de eerste jaren als een leeuw gevochten voor onze zoon. Gelukkig ging het goed. Hij deed echter niets op VWO op de Havo weer onderzocht.

Bleek hij super hoog begaafd!

Hij zegt zelf dat hij op de lagere school erg uitgedaagd werd en na de 3e keer waarschuwen sloeg hij erop los. Tja moeten ze maar luisteren. Pfff die driftbuien weet ik nog goed. Slaan op de wc deur uit frustratie oh als ik maar zus fietste en ik moest ZO fietsen waren de rapen gaar!

Nu is hij 22 jaar hartstikke sociaal (wat hij zich niet kon invoelen zogenaamd) en hij werkt in een motorkleding zaak ten volle tevredenheid. Studeren is niets voor hem.

Bij de politie op 1 puntje na gezakt voor de psychologische test.

Alles heeft een reden zei ik.

Nu in deze tijd zou hij niet eens willen!